Krokieciki ziemniaczane z dorszem. Pyszne, mięciutkie, ziemniaczano-rybne wnętrze i sezamowa, chrupiąca skórka. Same w sobie są już wystarczająco sycące, więc dla dodania świeżości, podałam je na sałacie z ogórkiem. Całość polałam miodowo-musztardowym dressingiem, aby zaostrzyć smak. Wszystko razem stworzyło istną poezję smaków! Polecam!
A wszystko zaczęło się w Portugalii… 🙂 , bo krokieciki te są wariacją na temat klasyka kuchni portugalskiej – Bolinhos de Bacalhu. Są one, obok słynnych ciasteczek z waniliowym kremem, najbardziej znaną przekąską. Nie było mi w prawdzie dane spróbować ich u źródeł, jednak na szczęście w Wiedniu jest kilka dobrych portugalskich knajpek. Po ich spróbowaniu postanowiłam odtworzyć je w domu. Wzbogaciłam je o dodatki i wyszło mi bardzo pyszne, lekkie danie obiadowe.
Inspirację do ich wykonania znalazłam w książce Bartka Kieżun „Portugalia do zjedzenia”. Jako ogromna fanka Portugalii, nie mogłam przejść obojętnie obok tej pozycji. Choćby dla samej oprawy graficznej musiałam ją mieć. Okazała się jednak mieć równie cenne wnętrze. A krokieciki, po drobnych zmianach, stały się moimi ulubionymi
Małe, ziemniaczano-rybne krokieciki, otulone sezamową skórką, których smak podkreśla miodowo-musztardowy sos. Z każdym kęsem sięga się po więcej
Do masy dodałam więcej dorsza, mniej czosnku. Panierkę z bułki tartej zmieniłam na zmielony sezam. Wypróbowałam również wersję bez dodatku jajka, gdzie zastąpiłam je mąką z ciecierzycy. Również efekt był zadawalający, a smak pozostał bez zmian. Genialne okazało się, polecane przez autora, gotowanie dorsza z dodatkiem warzyw. Ryba nabiera bulionowego aromatu.
No i podałam je z sałatą, ogórkiem i tym pysznym dressingiem… i wyszło małe arcydzieło.
Jeśli ktoś już zgłodniał po opisie, bez paniki, to normalne 🙂 Nie będę więc już dłużej trzymać Was w tym napięciu. Zapraszam na przepis na te wyjątkowe krokieciki ziemniaczane z dorszem o portugalskiej nucie.
